Tragedia w Paryżu

   Wczoraj z niedowierzaniem patrzyłam w ekran telewizora, bo płonęła katedra Notre-Dame- symbol Paryża. Nikomu chyba nie przyszłoby do głowy, że ten cudowny zabytek sprzed stuleci może spłonąć.
   Oglądałam do późnej nocy, dopóki czerwona łuna nie ustąpiła. Okazało się, że ludzie z całego świata już zaczęli wpłacać pieniądze na odbudowę katedry, bo bez niej Paryż nie może istnieć.
   Byłam w Paryżu i zwiedzałam katedrę, którą byłam zachwycona, bo czegoś tak pięknego i monumentalnego wcześniej nie widziałam.  Po wyjściu z autokaru kolega zrobił mi zdjęcie na tle tej budowli, jednak obcięłam dół fotografii, bo oprócz mnie widać tam moje koleżanki i nie wiem, czy one życzyłyby sobie widnieć na moim blogu.

Nie jest to wejście główne, ale widać nad nim piękną rozetę, która na pewno uległa zniszczeniu podczas wczorajszego tragicznego pożaru.
   Wnętrze katedry zrobiło na wszystkich niesamowite wrażenie. Zwiedzałam ją z moim dyrektorem  szkoły i bez przerwy dzieliliśmy się uwagami, a także próbowaliśmy wspólnie tłumaczyć napisy. Dziwne, ale pomogła mi w tym dobra znajomość łaciny.
   Po wyjściu z katedry(głównym wyjściem) ze zdziwieniem patrzyłam na jakieś zawody młodzieży w jeździe na wrotkach i deskorolkach. W Polsce byłoby nie do pomyślenia, aby takie hałaśliwe zawody odbywały się przed jakimkolwiek kościołem.
   Dziś dowiedziałam się, że  mury katedry zostały uratowane, choć są w opłakanym stanie i miną dziesięciolecia, zanim uda się je odbudować.
   Wszelkie informacje na temat katedry można znaleźć w internecie, więc nie będę o nich pisać.