Szczepić się czy nie szczepić?

   Od wielu lat trwa dyskusja rodziców, a ostatnio nawet polityków na temat, czy szczepionki są potrzebne, czy szkodliwe.
   Wypowiem się na podstawie własnych doświadczeń, nie podpierając się żadnymi artykułami z internetu.
   

Jako dzieci, ja i moje dwie siostry byłyśmy szczepione.  Jedynie najstarsza siostra Zosia zachorowała na odrę i pamiętam, że leżała  w pokoiku z zasłoniętymi szczelnie oknami. Jedynie mama do niej wchodziła, nikt inny poza lekarzem nie miał wstępu. Może dlatego, że Zosia była wcześniej szczepiona, wyszła z tej choroby bez żadnego uszczerbku.
   Moje dzieci również były szczepione i nawet nie przyszło mi do głowy, aby było inaczej. 

    W minioną środę byłam u mojej lekarki rodzinnej po kolejną porcję lekarstw na dwa miesiące i ta zaproponowała mi, abyśmy z mężem się zaszczepili przeciwko grypie. Jednak pielęgniarka powiedziała, że w aptekach nie ma najlepszych szczepionek, są tylko mniej skuteczne, więc poczekam, aż się pojawią i razem z mężem się zaszczepimy. Słyszałam, że dorośli po 65 roku życia mogą kupić szczepionki o 50 procent taniej.
   Moje zdanie na temat szczepionek jest takie, aby obowiązkowo się szczepić, bo skoro ludzie szczepią psy, to dlaczego ich dzieci mają nie być szczepione. Czyżby były gorsze?
   Wiem, że przeciwnicy szczepionek wynajdują masę argumentów i twierdzą, że dziecko po zaszczepieniu się zachorowało np. na autyzm, ale czy bez tejże szczepionki by nie zachorowało?  Czy są na to dowody, że szczepionka spowodowała tę chorobę?
   Moje dzieci nie zachorowały na żadną zakaźną chorobę i na pewno jest to zasługa szczepionek.